Brama Floriańska to brama miejska z basztą, usytuowana na Starym Mieście w Krakowie, przy zbiegu ulic Floriańskiej i Pijarskiej. Jest jednym z elementów dawnych fortyfikacji miejskich, zachowanych jako pamiątka historyczna. Razem z innymi bramami, tworzyła pierścień obronny wokół miasta.

 

     Historia tej budowli sięga XIII i XIV wieku, kiedy to Kraków został otoczony murami obronnymi. Bramę Floriańską wspominają dokumenty już od 1307 roku. Prowadziła ona do Kleparza oraz stanowiła punkt wyjścia Drogi Królewskiej prowadzącej na Wawel.

 

     Obecna struktura bramy w najstarszej części, datowana jest na przełom XIII i XIV wieku. W XVI wieku w pobliżu bramy wzniesiono Arsenał Miejski, a sama brama miała funkcję stajni miejskich. W 1694 roku przeszła gruntowny remont.

 

     W XIX wieku planowano rozbiórkę murów miejskich, w tym Bramy Floriańskiej. Profesor Feliks Radwański stanął w obronie tych zabytków, argumentując, że chronią one miasto przed wiatrami i zanieczyszczeniami. Dzięki jego staraniom, część murów, w tym Bramę Floriańską, udało się zachować.

 

     W 1882 roku bramę ocalono po raz kolejny, gdy książę Władysław Czartoryski postanowił zaadaptować basztę nad bramą na rodową kaplicę Czartoryskich. Kaplica została ukończona w 1889 roku pod nadzorem kardynała Albin Dunajewskiego.

 

     W kolejnych latach bramę planowano rozebrać, by umożliwić przejazd tramwajom elektrycznym. Ostatecznie jednak zdecydowano się na pogłębienie przejazdu, co pozwoliło na zachowanie Bramy Floriańskiej jako ważnego elementu historycznego miasta.